Een roeiboot op de golven.
Logo’s worden zeer zelden zomaar uitgekozen, en ook achter deze zit symboliek.
Een bootje dobbert en drijft, en gaat waar de zee hem brengt. Zo ook leidt een verhaal zijn eigen leven. De wereld en personages sturen aan en bepalen welk doel ze willen bereiken. Wij, schrijver en lezer, worden meegevoerd met hun stuwing. Daarbij zitten wij in de beter beschermde omgeving van het bootje, meekrijgend wat voor gevaarlijke golven en kalme kabbeling er onder ons zitten, met minder risico om kopje onder te gaan.
De roeispaan geeft richting en sturing aan. De boot kan bijgestuurd en aangedreven worden, maar hoe dan ook stuwt het water hem voort naar de avonturen.
Roei of drijf je mee?
Een uitnodiging om mee te gaan in deze reis.
Een aankondiging van gevaar: meegaan met de stroming en misschien onder worden getrokken, of hard werken om van richting te veranderen.
Het water vormt een extra referentie naar de witte zee, oftewel de magische tweeling bij wie de schrijfbelevenissen echt zijn begonnen. Het water stuwt de rest van de avonturen aan.
Deze kleur is gekozen omdat ik Row de Wit ben. Het ‘rode wit’ staat ook wel bekend als roze.